Proces podłączenia studni do budynku mieszkalnego

Po wykopaniu studni głębinowej należy zainstalować odpowiednią pompę, której zadaniem jest tłoczenie wody pod wymaganym ciśnieniem do punktów poboru. Za stabilizowanie ciśnienia wody w instalacji oraz zmniejszania częstotliwości uruchamiania pompy odpowiedzialny jest hydrofor – zestaw składający się z pompy, przekaźnika i zbiornika powietrzno-wodnego.

W zbiorniku nad wodą zawieszona jest poduszka powietrzna. Kiedy chcemy pobrać wodę i odkręcamy kran, powietrze w zbiorniku rozpręża się, a ciśnienie zaczyna spadać, co powoduje wypchnięcie wody. W momencie osiągnięcia stanu krytycznego włącza się pompa, której zadaniem jest pobranie wody ze studni. Ciśnienie w hydroforze zaczyna rosnąć, aż do momentu osiągnięcia maksymalnej wartości.

Pompa to urządzenie, które może się zużywać i ma określony cykl pracy. Zazwyczaj w domach jednorodzinnych pompa jest włączana około 20 razy na godzinę. Hydrofor pozwala na ograniczenie częstotliwości pracy pompy, co wpływa znacząco na jej ogólną żywotność. Dzieje się tak, ponieważ hydrofor gromadzi wodę na zapas, dzięki czemu pompa nie jest uruchamiana za każdym razem, kiedy odkręcimy kurek.

Jakie standardy muszą spełniać studnie głębinowe?

Podczas wyboru miejsca, w którym będzie wykopywana studnia, należy mieć na uwadze minimalne odległości, które stanowi prawo. Przede wszystkim odstęp między studnią a granicą działki musi wynosić co najmniej 5 m oraz 7,5 m od rowu melioracyjnego. Ważną kwestią jest również dystans od budynków inwentarskich, zbiornika na szambo czy kompostowników, ponieważ tym sposobem eliminujemy ryzyko zanieczyszczenia wody odpadami. Jeśli na posesji mamy nieutwardzone wybiegi dla zwierząt hodowlanych, zachowana odległość musi być nie mniejsza niż 70 m – to samo tyczy się podłączeń kanalizacyjnych. Stosując się do wyżej wymienionych norm, minimalizujemy zagrożenie skażenia wody znajdującej się w studni.